آیا ممکن است مشغله کاری باعث سردی روابط شود؟
پاسخ: شرایطی که شما توصیف کرده اید، شرایط سختی است. شما از سختی آن برای خودتان گفته اید، اما برای همسرتان چطور؟ آیا خودتان را جای او هم می گذارید؟ آیا او هم از این شرایط نگران است و حس او هم مثل حس شماست؟
اطلاعات خیلی کمی درباره خودتان و روابط تان نوشته اید اما حتی اشاره ای هم نکرده اید که همسرتان چطور فکر می کند. جوری صحبت کرده اید که انگار شما از مثلا محله یا ماشین یا عروسک تان دور شده اید و دلتان تنگ می شود و نگران هستید. آن طرف ماجرا، یک انسان است. انسانی که به اندازه شما احساس دارد. انسانی که به اندازه شما حق دارد.
وقتی سوال تان را می خواندم و دیدم آخرش نوشته اید روابط تان دارد سرد می شود، یک حدس به ذهنم آمد. این البته فقط یک حدس است و تشخیص نیست. نکند همین نگاه یک طرفه شما، باعث کاهش صمیمیت شده باشد و بعد هم افول روابط جنسی؟
دنیا دنیای ارتباطات است. همسر شما کنار شما نیست اما هر لحظه که بخواهید می توانید گفتگو کنید، و حتی همدیگر را ببینید. آیا در طول روز سیم رابطه شما و همسرتان به هم وصل است؟ نمی گویم نزدیکی فیزیکی مهم نیست. خیلی هم مهم است. اما فرض کنیم شما کنار هم زندگی می کردید؛ خب آن وقت دز طول روز رابطه تان چطور بود؟ حال همدیگر را می پرسیدید؟ از حال خودتان برای هم می گفتید؟ یا هیچ ارتباطی نبود تا آخر شب همدیگر را ببینید و با هم بخوابید؟ آن چیزی که اگر نباشد، نگران کننده است، صمیمیت یعنی نزدیکی حسی آدمها به همدیگر است؛ نه صرفا نزدیکی فیزیکی.
آن وقت هرچقدر هم آدمها گرفتار باشند، هر چقدر هم ظاهرا از هم دور باشند، به هم نزدیک اند و روابط شان گرم.
گرمای رابطه به این است که دو نفر بتوانند همان جور که هستند خودشان را بنمایند. ماسک نداشته باشند. بتوانند هرچه می خواهند به یارشان بگویند و با لنگه کفش یا برچسب یا قضاوت از آنها پذیرایی نشود. همان طور که خودشان هم با یارشان چنین باشند. این یعنی صمیمیت.
اگر از هم دور هستید و کاری نمی توانید بکنید، می توانید از همین دور صمیمیت بسازید.