نقش محیط در بروز بی‌میلی جنسی

• دکتر محمدرضا رجبی شکیب

پاسخ: ما انسان ها قابلیت های شگفت انگیزی در وجود مان هست و از جمله آن، قدرت تطابق ماست با شرایط محیطی.

میل به رابطه زناشویی هم شامل همین قاعده است. وقتی «شرایط» فراهم نیست اغلب، خود به خود این میل محدود می شود و برعکس وقتی شرایط فراهم است و تجربه های خوب در دسترس، میل جنسی بیشتر خود نشان می دهد.

این «شرایط» لزوما شرایط بیرونی نیست. میل به رابطه زناشویی ما تحت تاثیر محرک های داخلی و خارجی است. محرک‌های بیرونی احساسات و ادراکات ما را تحت تاثیر قرار میدهند.

اما عوامل درونی محرک‌های شیمیایی (هورمون‌ها) ست و شرایط روانی و ذهنی ما؛ که اگرچه تحت تاثیر عوامل محیطی بیرونی هم هست اما مستقل از آن هم نیروهای محرکه یا بازدارنده خودش را دارد.

مثلاْ استرس باعث کاهش میل به رابطه جنسی می شود چون کورتیزول (هورمون استرس) بالانس منفی دارد با تستوسترون و تحریک سمپاتیک سیستم پاراسمپایتک را مهار می کند و نتیجه همه اینها می شود اینکه آمادگی ذهنی و روانی ما برای رابطه جنسی پایین می آید.

فردی که مضطرب است و یا مبتلا به نوعی اختلال اضطرابی مثل وسواس، ممکن است به همه این دلایل نتواند رابطه جنسی خوبی داشته باشد و همین فقدان تجرب های خوب، به تدریج میل او را کم میکند. این دیگر تاثیر بازخوردهای منفی و مکانیسم های شرطی سازی ذهن است.

نتیجه اینکه: نباید نگران باشید اگر مدتی است تجربه های جنسی خوب نداشته اید. وقتی امکان تجربه های لذت بخش فراهم شود، میل جنسی هم شکوفا می شود.