تا یکی، دو دهه قبل، آدم ها سعی می کردند از محدوده کوچه و شهرشان دورتر نروند. به همین دلیل به خواستگاری آشنایان و اقوامشان می رفتند و کسانی را برای زندگی آینده انتخاب می کردند که تا حدودی آنها را می شناختند یا از طریق واسطه هایی می توانستند در موردشان اطلاعاتی کسب کنند. اما این روزها، در جامعه ای با کلانشهرهایی که دیگر امکان آشنایی های قبلی در آنها وجود ندارد.
چه کسانی معرف های خوبی نیستند؟
معرفی همسالان به همسالان در گروه های همکلاسی و گروه های دوستی هم از دیگر شیوه های معرفی است اما در این فضای معرفی، ممکن است آسیب هایی اتفاق بیفتد. وقتی همسالان کسی را به هم معرفی می کنند، معمولا تحت تاثیر فضایی عاطفی هستند و ممکن است به انگیزه شخصی این کار را انجام دهند.
کلا در فضای معرفی بهتر است معرف ها در سنین بالایی باشند، خودشان ازدواج کرده باشند و تجربه زندگی مشترک را داشته باشند، درصورتی که افراد در سنین پایین تر معمولا بدون تجربه و تحت تاثیر احساسات این کار را انجام می دهند. معرفی، یکی از اتفاقات خوبی است که در جامعه روی می دهد و اگر وجود نداشته باشد، آمار ازدواج در جامعه کاهش می یابد اما باید توجه داشت که خانواده ها نباید در تصمیم گیری فرد به ازدواج با کسی که معرفی شده اصرار ورزند زیرا در نهایت خود او باید تصمیم گیرنده باشد. اما معرفی مورد ازدواج از سوی همسالان اغلب با مشکلات زیادی همراه می شود. دوستی ها به هم می ریزد و فضای خانوادگی درگیر تنش می شود. درکل معرفی در سنین پایین جالب نیست اما در سنین بالاتر، افرادی که سنشان از حدی بالاتر است، باید این روش معرفی را جدی بگیرند تا آمار ازدواج در جامعه در وضع نرمالی بماند.
در صورتی که فردی برای ازدواج به شما معرفی شود، فرد معرفی کننده چقدر در تردید یا انتخاب شما موثر است؟ به ما هم بگویید.
متاسفانه این مشکلات هم وجود داره ولی هنوزبعضی وقت ها روش خوبی برای ازدواجه...