تحریریه نوعروس / مریم افروز: ازدواج مقوله پیچیده ای است که گاه رسم و رسوم های رایج هم آن را پیچیده تر می کند، یکی از رسم ها این است که پسرها باید انتخاب کنند و به خواستگاری بروند یا به عبارت دیگر پیشنهاد بدهند و قدم اول را بردارند. اما اگر دختری یک فرد را مناسب دید باید چه کند؟ باید منفعل باشد و سکوت کند و تنها به انتخاب از بین خواستگارانش اکتفا کند؟ آن هم انتخابی که گاهی گزینش بین بد و بدتر است؟ یا بهتر است خودش پا پیش بگذارد؟
واقعیت این است که در مورد این مساله همیشه بین مردم عادی و حتی صاحبنظران اختلاف وجود داشته است اما انتخاب نهایی با شماست که کدام راه را برگزینید. دکتر ابهری جامعه شناس چندی پیش با انتقاد از افزایش سن ازدواج گفت: برای مقابله با این شرایط باید اگر لازم است دخترها هم به خواستگاری پسرها بروند .
اگر شما هم جز دخترهایی هستید که به نظرتان خواستگاری از طرف پسرها وحی منزل نیست و دخترها هم می توانند پاپیش بگذارند باید وهله اول بدانید و آگاه باشید که ممکن است جواب منفی بشنوید پس خودتان را آماده کنید. همانطور که یک پسر ممکن است جواب منفی بشنود، یک دختر هم ممکن است دست رد به سینه اش بخورد و از آنجا که پا پیش گذاشتن دختر در این مورد خیلی هم در کشورما مرسوم نیست احتمال جواب رد شنیدن شما کمی هم بیشتر است. اما اصلا نا امید نشوید و به یاد داشته باشید که این کار شما در هر صورت برداشتن یک گام مثبت به سوی خواسته تان است. در ضمن ###منصف باشید و همانطور به خودتان این حق را می دهید که به خواستگارتان پاسخ منفی بدهید به فرد موردنظرتان هم حق بدهید که به هر دلیلی به شما جواب منفی بدهد و این جواب به معنای نقصی در او یا شما نیست. پس خودتان را نبازید و در هم نشکنید###
با این حال کمی صبر کنید و قبل از هر کاری با خودتان روراست باشید آیا واقعا این فرد را برای زندگی مشترک تان انتخاب کرده اید؟ آیا معیارهای درستی داشته اید یا فقط براساس ظواهر فرد مورد نظر یا احساسات آنی به چنین نتیجه این رسیده اید؟
اگر مهمترین چیزی که دل شما را برده است، زیبایی و خوش تیپی است دست نگه دارید و به یاد داشته باشید که بیش از نیمی از ازدواج هایی که براساس معیارهای ظاهری تشکیل شده اند خیلی زود شکست خورده اند. پس یک بار دیگر بنشینید و معیارهایی که به نظرتان مهم است را لیست کنید و ببینید آیا فرد موردنظرتان چقدر از این معیارها را دارد. حواستان باشد که این فرد باید از نظر اقتصادی و فرهنگی و ... با شما و خانواده تان متناسب باشد و به اصلاح هم کفو باشید وگرنه در طی زندگی مشترک و زمانی که طغیان احساس هایتان فروکش پیدا کرد حسابی به دردسرخواهید افتاد.
بعد از بررسی های اولیه، حالا نوبت خانواده شماست. مساله را با آنها در میان بگذارید و مشورت کنید و نهایت پا پیش بگذارید.