وسط یک روز گرم و یک رانندگی طولانی،مرد پشت فرمان نشسته و می‌راند. زن هم روی صندلی کناری است و مجله‌ای را ورق می‌زند، اما ناگهان زن روبه مرد کرده و فریاد می‌زند: «چرا با من حرف نمی‌زنی؟» تعجبی ندارد. نه زن عصبی شده و نه مرد او را نادیده گرفته. بلکه موضوع در تفاوت روش‌های ارتباطی است که زن‌ها و مردها به کار می‌گیرند.
دنبال کار خودت برو
مردها و زن‌ها برای رسیدن به آنچه می‌خواهند بسیار متفاوت عمل می‌کنند و این موضوع رسیدن به توافق را سخت می‌کند. خانم‌ها معمولا وارد روش محاوره‌‌ای می‌شوند و مدام سوال می‌پرسند و هدفشان هم تشویق دیگران برای موافقت با نظرشان است اما مردها این روش را نوعی زیرکی می‌دانند و معمولا به جای پیشنهاد دادن،حکم صادر می‌کنند و می‌خواهند خیلی زود و سریع به هدفشان برسند.
قطع کردن حرف دیگران
بیشتر افراد از اینکه حرف‌شان را قطع کنند متنفرند اما خودشان این کار را می‌کنند. خانم‌ها وقتی صحبت کسی را قطع می‌کنند، می‌خواهند نگرانی‌شان را نشان دهند ولی مردها برای قطع کردن موضوع بحث و کنترل مکالمه این کار را می‌کنند. مردها وقتی خودشان در حال صحبت هستند حتی حرف‌های حمایتی خانم‌ها را مزاحم صحبت می‌دانند.
موقعیت و جهت بدن
یک فضای مهمانی خانوادگی را تصور کنید؛ وارد اتاقی می‌شوید، گروهی از خانم‌ها یک طرف اتاق نشسته‌اند و گرم صحبت هستند. صندلی‌هایشان به طرف یکدیگر چرخیده و با هم مرتب تماس چشمی دارند. طرف دیگر اتاق آقایان نشسته‌اند. آنها موقع صحبت کردن چشمانشان در اطراف اتاق می‌چرخد و به یکدیگر خیلی کم نگاه می‌کنند. هر گروه سبک گفت‌وگوی خود را دارد که هر یک به تنهایی بسیار خوب است اما وقتی همسران می‌خواهند با هم صحبت کنند، آن وقت ممکن است مشکل به وجود آید. اگر مردی با همسرش صحبت کند ولی با او تماس چشمی نداشته باشند و به صورتش نگاه نکند، این تصور را در او به وجود می‌آورد که علاقه‌ای به این گفت‌وگو ندارد. در ضمن، وضعیت راحت بدن مرد به او کمک می‌کند تا تمرکزش را حفظ کند.
پرحرفی
چه کسی بیشتر حرف می‌زند؟ تمام ارتباط‌های روز با خانواده همکاران و دوستان و به طور کلی مردم جامعه را در نظر بگیرید. فکر میکنید خانم‌ها بیشتر حرف می‌زنند؟ بسیاری از مردم اینگونه فکر می‌کنند ولی کاملا در اشتباهند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند تقاوت بسیار زیادی بین زن‌ها و مردها در تعداد کلمه‌های گفته شده وجود ندارد و تفاوت مهم در زمان صحبت کردن است. خانم‌ها بیشتر دوست دارند وقت‌شان را به حرف زدن با خانواده و دوستان صمیمی‌شان بگذرانند، از تجربه‌هایشان بگویند و حمایت‌شان را نشان دهند. در حالی که مردها بیشتر در محل کار و موقعیت‌های رسمی و اجتماعی صحبت می‌کنند و هدفشان تبادل اطلاعات است.
عذرخواهی
معمولاً پس از جروبحث‌ها عذرخواهی پیش می‌آید؛ البته شاید. زن‌ها و مردها هنگام عذرخواهی بسیار متفاوت رفتار می‌کنند. خانم‌ها معمولاً‌از عذرخواهی برای ایجاد ارتباط با حفظ آن استفاده می‌کنند، درحالی که مردها نمی‌دانند چگونه عذرخواهی کنند. آنها می‌ترسند مبادا از جایگاهشان به زیر کشیده شوند و در موقعیتی قرار گیرند که از کودکی دوست نداشته‌اند. معمولاً پس از دعواهای بین زن و مرد این تفاوت جنسیتی در عذرخواهی، احساسات منفی به دنبال دارد واگر مرد بترسد عذرخواهی کند، زن رفتار او را ناشی از بی‌عاطفگی‌اش می‌داند و ناراحت و دلخور می‌شود و دعوایشان کش پیدا می‌کند.
تعریف و تمجید
اگر عذرخواهی خوب پیش نرفت شاید تعریف و تمجید به کار آید اما این موضوع هم بسیار پیچیده است و بار دیگر تفاوت‌های جنسیتی کار را سخت می‌کند. خانم‌ها از کودکی تعریف و تمجید کردن را به خوبی می‌آموزند و از آن برای دوست شدن و برقراری ارتباط با دیگران استفاده می‌کنند اما مردها به جای تمجید کردن به ارزیابی می‌پردازند. از آنجا که دوست ندارند مورد انتقاد واقع شوند،چندان به دنبال تمجید شنیدن هم نیستند و طبیعتاً وقتی خانمی از همسرش سوالی می‌پرسد به امید اینکه تعریف بشنود ولی در عوض نصیحت می‌شنود بسیار دلخور و ناراحت می‌شود چراکه نصیحت کننده علاوه بر اینکه از نصیحت شنونده تعریفی نکرده است بلکه به او می‌گوید من از تو برترم.
حل مساله
هنگام حل مساله خانم‌ها و آقایان متفاوت برخورد می‌کنند. مردها تمایل دارند روی حقایق متمرکز شوند و به راه حل‌های فوری برسند اما خانم‌ها دوست دارند درباره مشکل بیشتر صحبت کنند، احساسات‌شان را در میان بگذارند و به تجربه‌های مشابه دست پیدا کنند و وقتی مشکلی وجود دارد که باید هر دو با هم به حل آن بپردازند،چنین تفاوت‌هایی آنها را کاملا به بن‌بست می‌رساند. مردها متوجه نمی‌شوند چرا خانم‌ها نمی‌خواهند مشکلات را حل کنند و کمک مستقیم نمی‌گیرند و از سوی دیگر خانم‌ها از اینکه احساسات‌شان نادیده گرفته شوند، ناراحت می‌شود.
جروبحث
هنگام مجادله، خانم‌ها برای رسیدن به هدفشان شروع به پرسیدن سوال‌های مختلف می‌کنند. در واقع پرسش‌هایشان به گونه‌ای طراحی می‌شود که یا مخالفتی را نشان می‌دهد یا اطلاع دهنده است و معمولا خواسته‌شان را صریح بیان نمی‌کنند. اما آقایان هنگام جروبحث و گفت‌وگو سر یک موضوع بسیار رک و صریح عمل می‌کنند و معمولا هم متوجه نیستند که دارند دعوا راه می‌اندازند. وقتی مردی متوجه می‌شود که نظرش را قبول ندارند، نگران می‌شودو معمولا به احساسات طرف مقابل توجهی نشان نمی‌دهد و این موضوع خانم‌ها را ناراحت می‌کند. مردها از شنیدن سوال بیزارند و آن را انتقاد تلقی می‌کنند و با نشان ندادن رفتار‌های حساسی به این موضوع واکنش نشان می‌دهند. این روش همسر‌هایشان را از آنها می‌رنجاند.
فرستادن ای‌میل
ای‌میل‌ها بسیار مفید، راحت و سریع‌اند اما اگر بسیار استفاده شوند آزار‌دهنده و بسار هم فراگیرند. بیشتر ای‌میل‌هایی که خانم‌ها می‌فرستند حول روابط می‌گردند و دربرگیرنده موارد پیشنهادی، حمایتی، عذرخواهی پرس وجو و تشکر است. اما ای‌میل‌های مردها بسیار متفاوت است. آنها در ای‌میل‌هایشان نه تنها خودشان را متخصص معرفی می‌کنند بلکه سبک ستیزه‌جویی و طعنه‌آمیزی دارند آنها به دنبال به دست آوردن اطلاعات از دیگران هستند و در عین حال نفوذ و احترام هم می‌خواهند.
ارتباط غیر‌کلامی
ضربه زدن با انگشت، چپ چپ نگاه کردن، پارو پا انداختن و سرو دست تکان دادن از انواع ارتباط‌های کلامی و رفتاری محسوب می‌شوند. این حرکت‌ها در خانم‌ها کاربرد بسیار بالایی دارد اما آقایان در خصوص حالت‌های چهره و تماس بدنی بسیار محتاط عمل می‌کنند. البته هنگام نشستن قضیه فرق می‌کند چون آقایان خیلی راحت و بی‌تعارف می‌نشینند و بدون هیچ نگرانی لم می دهند و پاهایشان را دراز می‌کنند اما خانم‌ها هنگام نشستن معمولا خود را جمع کرده و دست‌ها و پاهایشان را نزدیک هم می‌آورند. خانم‌ها معمولاً از حالت چهره و بدنشان روی خط رابطه متمرکز می‌شوند و قصد جلب توجه و تشویق فرد مقابل برای گفت‌وگو دارند اما آقایان خیلی با حالت‌های چهره کار نمی‌کنند و مایلند فضای گفت‌وگو را کنترل کنند.
فکر میکنید بزرگترین تفاوت آقایان و خانم ها در برقراری ارتباط با یکدیگر چیست؟ چطور میتوان به زبان مشترک رسید؟
خیلی ممنون بابت مطلب خوب و مفیدتون منم اینارو قبول دارم ولی کنترل کردن این حالات خیلی دقت میخواد و سخته و باید خیلی تمرین کرد تا یادمون بمونه