برای شوهرت مادری نکن!
پاسخ: 3 نکته : 1- آیا این رفتارهای همسرتون قبل از ازدواجتون هم بود؟ یا اینکه بعد از ازدواج این طور شدن؟ اگر حالت اوله، که طبیعتا دلیلی برای شکایت وجود نداره. شما ایشون رو با همین خصوصیت ها انتخاب کردین و اگر میگین که نمی دونستین، باز هم کسی رو جز خودتون نباید ملامت کنین. اما اگر حالت دومه، به نظرم هر چه سریع تر همراه همسرتون باید به مشاور مراجعه کنین تا ببینین مشکل همسرتون بعد از ازدواج چیه.
2- یکی از رکنهای اصلی ازدواج پذیرشه. وقتی ازدواج می کنین می پذیرین که با آدم دیگه ای با خصوصیات متفاوت از خودتون، می خواین شب و روز زیر یه سقف زندگی کنین. اون آدم هر چقدر هم به شما علاقه مند باشه یا شما به اون، به هرحال فردی مستقل با خصوصیات متفاوت از شماست. شما تقریبا نمی تونین طرف مقابلتونو عوض کنین یا اصلاح کنین. باید بپذیرینش. این البته نافی کمک کردن آدم ها به هم، یا سعی برای کامل شدن نیست. اما همه اینها فقط شما رو موظف به تلاش می کنه. نتیجه این تلاش ها تضمین شده نیست. ضمن اینکه اگر زن و شوهر بیش از حد سعی کنن که به هم کمک کنن، نتیجه معکوس میده و توازن زندگی دچار اشکال میشه. در زمینه اقتصادی هم، همون قدر که شما حق دارین مسیر خودتونو انتخاب کنین، همسرتون هم حق داره. مدیریت اقتصادی خانواده به عهده ایشونه. در این که چه مسیری رو انتخاب می کنه، شما حق دارین نظرتونو بگین اما تصمیم گیری با ایشونه و البته ایشون موظفه هزینه های زندگی رو تامین کنه. همین.
3- احساس می کنم شما خودتون رو بالغ تر و رشدیافته تر از همسرتون احساس می کنین. این در درازمدت باعث میشه رابطه شما از حالت بالغ-بالغ تبدیل بشه به والد-کودک و این برای زندگی مشترک خیلی خطرناکه. به همسرتون آزادی بدین و ازش فقط نتیجه رو بخواین. شما مادر همسرتون نیستین.
موفق باشین