تا چه حد از سلامت جسم و روان نامزدتان مطمئن هستید؟ آیا اطمینان دارید که هیچ مشکل روحی و روانی ندارد و در مورد سلامت جسمش با شما صادق بوده؟

در نامزدی چهار چشم شوید!

دوران عقد و نامزدی زمان خوبی است تا همسر آینده تان را کاملا بشناسید و از بابت سلامت او مطمئن شوید. اگر در دوران عقد متوجه شدید که همسرتان درگیر یکی از بیماری‌های جسمی یا روانی است، قبل از جدا‌شدن یا ادامه زندگی با همسرتان، حتما با پزشک یا یک مشاور و روا‌ن‌شناس در مورد نوع بیماری و علائم آن، نحوه زندگی با او، اقداماتی که می‌توان برای بهبود شرایط انجام داد و عوارضی که در آینده با آن روبه‌رو خواهید شد و ..، صحبت کنید.

تصمیم احساسی نگیرید

بعضی از بیماری‌ها بسیار هشداردهنده‌اند و برای زندگی با مبتلایان به این بیماری‌ها باید همه چیز را در نظر بگیرید. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از: ایدز، هپاتیتC، تومور و سرطان‌های کشنده پیشرونده. کسی که قرار است با یک فرد مبتلا به بیماری‌های سخت ازدواج کند، باید بداند که زندگی زناشویی‌اش ممکن است چندان طولانی نباشد و همسرش بعد از مدتی فوت کند. وقتی طرف مقابل قرار نیست مدت زیادی زنده بماند، همسرش قبل از اینکه وارد فاز سوگواری شود، باید مرحله پیش سوگواری را بگذارند که اصلا کار ساده‌ای نیست. ضمن اینکه بیماری‌هایی مانند ایدز و هپاتیت C به شدت مسری‌اند و فرد باید احتمال آلوده‌شدن خودش به این بیماری‌ها را بدهد.


اعتیاد سنتی و صنعتی

معتادان به مواد مخدر و محرک، حتی اگر سم‌زدایی کنند، بدنشان هرگز مثل سابق و قبل از مصرف مواد مخدر نمی‌شود. اینها تا زمانی که یک مقدار مشخص مخدر به بدنشان نرسد، نمی‌توانند عملکرد طبیعی داشته‌باشند. اما باید به این نکته توجه داشته باشیم؛ چون زوج‌ها در دوران عقد ارتباط مستمری با هم ندارند، اگر یکی از دو طرف اعتیاد داشت، دیگری به راحتی متوجه آن نمی‌شود؛ مگر اینکه با هم به سفر بروند یا ارتباطشان نزدیک‌تر شود. ###اما در هر صورت و در شرایط عادی که دو طرف با هم معاشرت عادی دارند، نمی‌توان به راحتی تشخیص داد که فرد مصرف‌کننده مواد مخدر است یا نه.


بزهکار نباشد!

انجام رفتارهای خلاف‌ شأن مثل اینکه خانم بفهمد که درآمد شوهرش از راه کسب حرام است یا در کار قاچاق است هم از جمله مسائلی است که خانم می‌تواند در همان دوران عقد رابطه را تمام کند.

ذهن زیبایی نداشته باشد!‍

اسکیزوفرنی از جمله بیماری‌های عصبی روانی مزمن و جدی است که روی کل شخصیت فرد تاثیر می‌گذارد و شایع‌ترین سن ابتلا بین 15 تا 30 سالگی است. ساختمان مغز این بیماران طبیعی است ولی بعضی از مواد شیمیایی آن عملکرد طبیعی ندارند. به‌طوری‌که افزایش و یا کاهش ترشح این مواد اختلالاتی در رفتار، تفکر و هیجان‌های بیمار ایجاد می‌کند و در مرحله حاد فعالیت‌های هیجانی، رفتاری، فکری و به‌طور کلی عملکرد طبیعی خود را از دست می‌دهد. نشانه‌های بیماری در افراد مختلف متفاوت است. ولی اغلب شامل افسردگی، رفتار عجیب و غریب، تحریک‌پذیری، خواب زیاد یا عدم توانایی در خوابیدن، گوشه‌گیری، خصومت بی‌دلیل، فراموشی، نشان‌دادن واکنش شدید در بحرا‌ن‌ها، عدم توانایی درگریه‌کردن یا گریه‌های شدید، استفاده از الکل و موادمخدر، تراشیدن موهای سر وبدن و خودکشی می‌شود. آنها معمولا چیزهایی را می‌بینند و می‌شوند که برای بقیه قابل رویت و شنیدن نیست. برخی از مبتلایان به اسکیزوفرنی برای کنترل علائم بیماری خود باید همیشه دارو مصرف کنند، برخی دیگر مدت زمان مصرف دارویشان کوتاه است و بالاخره عده‌ای که بیماری آنها در پی استرس حاد نظیر بیماری جسمی یا زایمان شروع شده ممکن است طی مدت زمان کوتاهی بهبود پیدا کنند.