تغییر نگرش برای ازدواج
پاسخ:حداقل من فکر میکنم خیلی حرف با شما دارم. درباره خیلی مسایل باید صحبت کنیم. مسایلی که شاید مستقیماً به رابطه فعلی شما ربط نداره؛ اما مربوط به ذهنیت شما درباره رابطه و ازدواج میشه، که اگر سعی نکنیم اصلاحش کنیم، هیچ بعید نیست که شبیه این مساله بارها و بارها براتون تکرار بشه. تو این فرصت فقط یه نکته میگم و اگر تمایل داشتین، باید بقیه صحبتها رو در مشاوره حضوری دنبال کنیم. لابد شنیدین که یک نظریه روان شناسی میگه شخصیت ما تشکیل شده از سه سطح: والد، بالغ و کودک.
از مجموعه حرفهای شما این برداشتو میتونم داشته باشم که شما با سطح کودکتون وارد این رابطه شدید و همچنان هم با همین جنبه از شخصیتتون دارین این رابطه رو دنبال میکنین. از شروع رابطه گرفته تا همین امروز. یه نشونه کوچولو از حرفهای خودتون براتون مثال بزنم؟ این جمله شماست: «من خیلی اینو دوست دارم.» به نظر خودتون این جمله بیشتر شبیه یه جمله کودکانه است یا جملهای که یک آدم بزرگسال به کار میبره؟ (با توجه به اینکه شما ازضمیر اشاره «این» و استفاده کردین نه حتی ضمیر شخصی «او») شاید این نشونه کوچکی باشه اما نشانههای خیلی روشنتری هم در نوشته شما هست که درباره اونها باید مفصلتر صحبت کرد. اما این رو مسلم بدونین که وقتی شما با این سطح از شخصیتتون وارد رابطه میشین، سه حالت ممکنه اتفاق بیفته: یا این که طرف مقابل هم با کودک شخصیتاش وارد میشه و رابطه شما تبدیل میشه به یک رابطه کودک- کودک که همه اتفاقاتی که گفتین، برای همچین بازیای طبیعیه. یا طرف مقابل والد شخصیتاش رو وارد رابطه میکنه که در اون صورت رابطه ممکن چالش کمتری داشته باشه اما بیشتر از اینکه شبیه رابطه زن و شوهری باشه شبیه رابطه پدر و دختر میشه (که البته بعیده برای شما این اتفاق افتاده باشه) یا اینکه طرف مقابل طرف بالغ شخصیتش رو با شما مواجه میکنه که در این صورت رابطه خیلی زود تموم میشه چون رابطه بالغ- کودک نمیتونه رمانتیک باشه.
http://moshaverebama.com/before-marriage-questions/
سوالات قبل از ازدواج که باید از نامزد خود بپرسید مشاوران ازدواج اغلب به زوجین توصیه می کنند قبل از شروع زندگی مشترک یک سری سوالات قبل از ازدواج استاندارد را از نامزد خود بپرسید. اما وقتی به عنوان مشاور ازدواج نگاه عمیقی به این موضوع بیندازیم می بینیم که تعداد زیادی از سولات آشنایی قبل از ازدواج وجود دارد که فرارتر از شخصیت شناسی و انتظارت زوجین نسبت به هم می باشد و ما در این مقاله قصد داریم به مهمترین سوالات قبل از ازدواج بپردازیم:
منم مشکل شمارو دارم نمیدونم چیکار باید بکنم دوست پسرم بعد هفت ماه سرد شده قراره باه ازدواج کنیم
دخترم چند جای کارت اشتباه بوده: 1_رابطه جنسی قبل از ازدواج اشتباهه..محدود و نامحدود هم نداره..من کاری به جنبه دینی قضیه ندارم،میگم هرکاری باید سر وقتش انجام بشه...مردها همون پسرکوچولویی هستن که ریش و سبیل درآوردن...اون پسرکوچولوبااسباب بازی تازه خیلی خوشحال میشه امااین خوشحالی خیلی دوام نمیاره و دل پسربچه رو میزنه و یه اسباب بازی تازه میخواد...زن باید در هردوره از زندگی چیز جدیدی برای ارایه به همسرش داشته باشه..دوران دوستی و نامزدی خیلی خیلی زوده برای برقراری رابطه جنسی..تواین دوران اونقدرجذابیت وجود داره که نیازی به اینکار نباشه..در دوران عقد شاید بشه کمی پا رو فراتر گذاشت ولی با محدودیت...بایدبهترین قسمت رابطه رو گذاشت واسه بعداز عروسی که زوجین کمی برای هم تکراری میشن ودرضمن با مسایل جدی تر زندگی روبرو میشن...بارابطه جنسی میشه خودتو رفرش کنی.وقتی همون اول کار همه ی خودتو ارایه کردی چیزی برای زمان تکراری شدن باقی نمی مونه و کم کم و ناخواسته دل همو میزنید... 2_دومین اشتباهت زیاده رویه،هم توی نازکردن وهم توی نازکشیدن.. دلیلی نداره سرهر چیزکوچیکی قهرکنی( افراط ) که مجبور بشی به عذرخواهی همراه با گل و هدیه ( تفریط ) بعضی وقتا لازمه کمی نازکردن،امانه اونقدرکه براش عادی بشه و یه روزچشماتوبازکنی وببینی خودش چمدونت روبرات دم درمیذاره...بعضی وقتا لازمه نازکشیدن،امانه اونقدرکه بشه وظیفه تو... 3_اشتباه سومت طلبکاریه،خوب نیست همیشه طلبکارطرفت باشی..اجازه بده به روش خودش بهت عشق ورزی کنه..اجازه بده زمانی رو به خودش وکارهای شخصیش اختصاص بده تاوقتی میادپیش توفکرش آزادباشه وباهمه وجود،خودش وزمانش دراختیارت باشه.. مسلم بدون خیلی دوستت داره.غیراز این بودتو رو به خانواده اش معرفی نمیکرد... دخترم امیدوارم باپرحرفیام خسته ات نکرده باشم و انشالا چیزایی که گفتم تونسته باشه کمکت کنه..سالم و موفق باشی .
دوست عزیز برای من بهترین راه رفتن پیش یک روانکاو خیلی خیلی حرفهای بود نصحت های خاله زنکی آدمهای اطراف هبچ وقت کمکی نمیکنه حتی مراقب باشید روانشناسی که کارش درست نباشه تاثیر خیلی بدی میگذاره ولی روانکاوی خیلی خیلی در گذر از مراحل بحرانی زندگی میتونه کمک کنه موفق باشید
عزیزم قهر کردن تو رابطه اصلا راه خوبی نیست.بعد از یه مدت لوس میشه و دیگه جواب نمیده و ارزشت کم میشه.جواب برعکس هم میده.اونم از این کار خسته و دلزده میشه.از یه سنی که میگذره پسرا که درگیر گرفتاریهای کارو زندگی هستن از رابطشون فقط آرامش می خوان به جای بازی و منت کشی. این بازیها خیلی انرژی می خواد
من هم پنج ساله با پسری دوست هستم وتمام این مدت کنار هم شادبودیم. من هم مشکل تورو داشتم ومواقعی که سرش شلوغ بود باهاش دعوا میگرفتم که به من بیتوجه شده واز من سرد شده وباهاش قهر میکردم، اونم به من زنگ نمیزد،حتی تا چندروز هم دعوامون طول میکشید اما خوب که فکرکردم دیدم واقعا زمان هایی که وقت داشت ومیتونست در کنارم بود ولحظات شادی رو باهم داشتیم واین تلاش هاش برای آینده خودمونه وبرای راحت زندگی کردنمون . من توصیه میکنم بهش زنگ بزنی ومعذرت خواهی کنی واصلا به این موضوع فکر نکنی که غرورت شکسته میشه وبه این موضوع فکر نکنی که چرا همش تو وچرا اون زنگ نزنه چون اولا تو دعواروشروع کردی واون تقصیری نداشت ودوما مرد ها خیلی خیلی غرور دارن والبته نیاز مند محبت هستند ونیاز دارن که یک نفر پشتیبانشون باشه !پس بهش زنگ بزن وبهش بگو که از تلاشاش ممنونی وپشتشی. :-)