حساسیت به مایع منی یا اسپرم که در اصطلاح علمی seminal plasma hypersensitivity نامیده می شود نوع نادری از حساسیت است که بعد از رابطه جنسی باعث بروز علایم در خانم ها می شود.

علایم حساسیت به اسپرم
قرمزی، تورم و التهاب، درد و خارش و احساس سوزش در ناحیه واژینال از مهم ترین علامت هایی است که خانم های حساس به اسپرم تجربه می کنند. این علایم معمولا 10 تا 30 دقیقه بعد از تماس با مایع منی شروع می شود و ممکن است در هر ناحیه از بدن که با اسپرم تماس داشته از جمله پوست یا دهان ایجاد شود. علایم این حساسیت ممکن است چند ساعت تا چند روز طول بکشد. جالب اینکه علایم این نوع حساسیت ممکن است از ناحیه واژینال به همه بدن سرایت پیدا کرده و باعث اشکال در تنفس و حتی شوک آنافیلاکسی میشود که مرگ آور است!

             

حساسیت به اسپرم را با واژینیت اشتباه نگیرید
حساسیت به اسپرم ممکن است با علایم ناشی از واژینیت یا التهاب واژن در خانم ها اشتباه گرفته شود که به دلیل نوعی عفونت قارچی یا سایر بیماری منتقل شده از طریق تماس جنسی مانند هرپس ایجاد می شود. یکی از روش های تشخیص این دو بیماری از هم استفاده از کاندوم است. خانمی که همسرش موقع تماس جنسی از کاندوم استفاده می کند نباید دچار علایم شود و در صورتیکه بعد از استفاده از کاندوم علایم همچنان سر جایشان باشند باید واژینیت را درمان کرد.


حساسیت به اسپرم باعث نازایی می شود؟
حساسیت به اسپرم می تواند به یک مشکل جدی در روابط همسران تبدیل شده و به خصوص برای زوج هایی که قصد بارداری دارند مشکل زاست چون اگر زوجی بخواهند تماس جنسی محتافظت نشده داشته باشند علایم حساسیت درخانم بروز کرده و مانع رابطه می شود. اگرچه حساسیت به اسپرم جلوی باروری را نمی گیرد و از طرق سایر روش هایی نظری آی وی اف پس از شست و شوی اسپرم امکان انتقال آن به بدن خانم وجود دارد.