بعد از 7 سال زندگی مشترک هنوز ارضا نشده ام

• دکتر محمدرضا رجبی شکیب

شما مبتلا هستید به مشکلی که در گذشته نامش بود «آنورگاسمیا» یعنی اختلال در رسیدن به ارگاسم. در کتاب های جدید، این را یک اختلال جداگانه از اختلال برانگیختگی جنسی تلقی نمی کنند. درواقع، ارگاسم را باید نوک قله ای فرض کرد که شما در تجربه جنسی، از آن بالا می روید. لذت یا برانگیختگی جنسی، بیشتر و بیشتر می شود و شما انگار از زمین ارتفاع می گیرید. نوک قله، جایی است که از آن بالاتر نمی شود رفت و ناچار باید فرود آمد. آنجا، همان ارگاسم است.

به این ترتیب اگر کسی مثلا پای رفتن نداشته باشد، تا دامنه قله می رود و از آن بالاتر نمی تواند برود. به این فرد می گوییم اختلال دارد در برانگیختگی جنسی. یعنی سر راه برانگیختگی اش موانعی هست.

این اختلال، گاهی اولیه است و گاهی ثانویه. یعنی گاهی از اولین تجربه های جنسی همین طور بوده و هنوز هم هست؛ گاهی مثل مورد شما، در یک دوره ای، مشکلی نبوده و بعد به وجود آمده. این دومی را می گوییم ثانویه.

اما چرا؟ خب دلایلی مختلفی مطرح است؛ از مسایل جسمی و هورمونی و عوارض دارویی گرفته تا مسایل روانی. اشتباه است اگر فکر کنید با یک قرص، می شود میل جنسی یا توانایی جنسی را در فردی که دچار این اختلال است، افزایش داد. مخصوصا وقتی مشکل روانی باشد، با یک مصاحبه عمیق، یک درمانگر با تجربه می تواند تشخیص بدهد که ریشه مشکل کجاست و بر اساس آن درمان بگذارد.

اشتباه مهلک بسیاری از خانم ها این است که علیرغم اینکه ارگاسم را تجربه نمی کنند، ادایش را در می آورند. فیلم بازی کردن و تقلید کردن ارگاسم، به صرف اینکه مثلا آقای همسر لذت بیشتری ببرد، درواقع یک دروغ است که هرچه از آن بیشتر می گذرد، کار درمان را سخت تر می کند.

برای درمان این اختلال وقتی به صورت ثانویه ایجاد می شود، نیاز داریم به کمک همسر. اگر او در جریان نباشد، کاری نمی شود کرد. اگر او دیر در جریان قرار بگیرد و فکر کند این داستان تازه ایجاد شده و سالهای گذشته که نبود، ممکن است هزار جور فکر کند و ممکن است نتوانیم به راحتی همکاری او را جلب کنیم.

صادقانه با همسرتان صحبت کنید و اگر پرسید چرا بعد از این همه سال درباره اش حرف می زنی، شهامت داشته باشید و بگویید: اشتباه کردم.